Ezels

Vorige week zijn we naar het natuurpark geweest. In het natuurpark hebben we veel gereden en gezwommen. Ik heb daar ook een rog gezien. En leguanen, en flamingo’s en geiten. Aan het begin van het park zijn we jongens tegen gekomen en die hebben ons de weg naar het museum gewezen. Daar hing een plaat met alle landvogels van Bonaire. Het suikerdiefje heet chibi chibi in het papiaments. En er stonden ook de botten van een flamingo en een leguaan.

We zwemmen nu niet meer alleen in het zwembad, maar ook veel in de zee. Daar zien we hele mooie visjes. De mooiste die ik heb gezien is een discovis en een zwarte met blauwe lichtgevende randjes.

Vandaag zijn we naar het donkey park geweest (ezel park) en daar hebben we ook ontdekt dat ik allergisch ben voor ezels. Er waren meer dan 350 ezels. Eerst zijn we naar de baby ezels gaan kijken. Die mochten we aaien. Een was zijn moeder kwijtgeraakt en de ander was door honden aangevallen. Ze hadden daar nog een paar baby ezels, maar die waren daar geboren. We hebben daar rondgereden met de auto’s en de ezels gingen mee rennen, omdat ze eten wouden. Ze staken hun kop door het raampje van de auto naar binnen. Ik heb ze ook eten gegeven, uit de hand.







Er hingen allemaal halsbanden van ezels, en eentje heet Tycho, net als mijn neefje.



En dinsdag ga ik mijn spreekbeurt houden, over dolfijnen. Ik vind het heel spannend. Ik vertel de volgende keer wel hoe het gegaan is.